mehrdadB

زردی در نوزادان به معنی زرد شدن رنگ پوست نوزاد است. که بسیار از نوزادان دچار این زردی میشوند .تمام نوزادانی که بدنیا می‌آیند، دچار درجاتی از بالا رفتن سطح بیلی‌روبین در خون می‌شوند ، اما زردی فقط در نیمی از نوزادان قابل مشاهده است. نوزادانی که در هفته 37 بارداری یا زودتر به دنیا می آیند، احتمال بیشتری برای دچار شدن به زردی در آنها وجود دارد.
زردی نوزاد در نیمى از تمام نوزادان در هفته ‏ى اول زندگى ایجاد مى‏ شود
زردی نوزاد به آنها یک ظاهر برنزه مى ‏دهد، این بیمارى زردی نوزاد نام دارد. در اکثر موارد زردی نوزاد طبیعى و پس از چند روز از بین مى ‏رود و نشان‏ دهنده‏ ى بیمارى زمینه‏ اى وخیم نیست. زردی نوزاد به واسطه‏ ى سطوح بالاى رنگدانه‏ ى زرد مایل به سبز خون که بیلى‏ روبین نامیده مى‏ شود و از تجزیه‏ ى گلبول‏هاى قرمز خون تولید مى ‏شود به وجود مى‏ آید، کبد که بیلى‏ روبین را از خون تصفیه مى‏ کند ممکن است قادر به فرآورى بیلى‏ روبین آزاد شده از تجزیه‏ ى مقادیر بالاى گلبول‏هاى قرمز بعد از تولد نباشد، در نتیجه سطح بیلى ‏روبین در خون بالا مى‏ رود. تغذیه‏ ى نوزاد با شیر مادر ممکن است زردی نوزادرا بدتر کند اما شیر دادن مى‏ تواند بدون آسیب به نوزاد ادامه یابد.

زردی نوزاد
زردی نوزاد در طب سنتی ایران به سادگى قابل درمان است و از این نظر بر طب اروپایى برترى کامل دارد.

علایم زردی نوزاد:
در اکثر نوزادانى که پس از طى دوران کامل حاملگى متولد شده‏ اند و زردی نوزاد دارند، پوست و سفیدى‏ هاى چشم زرد مى‏ شود، اما هیچ علامت دیگرى وجود ندارد.
باوجود این اگر سطوح بیلى‏ روبین بالا رود علایم احتمالى عبارتند از: بى‏ حالى و عدم تمایل به شیر خوردن.

معاینه نوزاد باید در نور روز انجام گیرد و نوزاد باید برهنه باشد. می‌توان با انگشت شست روی پوست نوزاد کمی فشار آورد تا سرخی پوست بیرنگ گردد و بیدرنگ پس از برداشتن انگشت به رنگ پوست نوزاد زیر انگشت توجه نمود که آیا زرد است یا خیر. اولین جایی که زردی قابل مشاهده است، زیر زبان و صلبیه چشم می‌باشد. زردی از سوی صورت شروع به نمایان شدن می‌کند و با بالا رفتن مقدار بیلی‌روبین، به سمت پاها گسترش پیدا می‌کند قانون کرامر یعنی اگر فقط صورت زرد باشد، بیلی‌روبین بین 5 تا 7 است، بالای سینه تا ناف حدود 10، تا پایین شکم 15 و تا نوک پا 20 میلیگرم بر دسی‌لیتر.

قانون کرامر
قانون کرامر
باید آزمایش سطح بیلی‌روبین خون اورژانس (یعنی طی دو ساعت) در تمام نوزادانی که زردی روز اول دارند انجام شود و هر 6 ساعت تکرار گردد تا زمانی که ثابت یا پایین رونده شود. انجام آزمایش سطح بیلی‌روبین بصورت روتین برای نوزادانی که زردی مشهود ندارند، اشتباه است.

 

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید....

1- قطار بسازید
روش بازی: برای این بازی به چند جعبه مقوایی بزرگ نیاز دارید که کودک و دوستانش بتوانند راحت داخل آن بنشینند. بعلاوه، ابزار کار نیز همچون کاغد رنگی، چسب، ماژیک، مداد رنگی، استیکر و … به آنها بدهید و از آنها بخواهید تا هر کدام جعبه خود را به قطار تبدیل کنند. هنگامی که آنها می خواهند قسمت بیرونی واگن خود را تزیین کنند و برای آن چرخ، پنجره یا … بگذارند، آنها را راهنمایی کنید تا با همکاری هم چند واگن پشت سر هم قطار را بسازند.

نکته آموزشی این بازی: پشتکار. این بازی که مبتنی بر کار گروهی است، حس انجام، ادامه و به ثمر رساندن کاری را به کودک منتقل می کند. کودک با این بازی می آموزد در نتیجه تلاش های خود به نتیجه خوبی می رسد. می آموزد برای رسیدن به هدف باید تلاش کرد و در این مسیر از دوستان نیز کمک گرفت.

نکته آموزشی والدین: توجه داشته باشید، ممکن است کودک از این بازی خوشش بیاید و بخواهد دوباره و دوباره آن را انجام دهید. بنابراین، جعبه های را دور نریزید.

به این موارد هم توجه کنید: اسباب بازی مناسب کودکان زیر یک سال

2- بازی های شاد
روش بازی: روی کاغذهای مربعی شکل، تصاویر مختلفی از چهره هایی را ترسیم کنید که به نوعی ناراحت، عصبانی، غمگین و بیمار هستند. کاغذها را داخل سبد بگذارید. از کودک بخواهید یکی از کاغذها را بیرون بیاورد و چهره روی کاغذ را با پانتومیم بازی کند. به طور مثال، برای چهره «غمگین»، کودک باید ادای گریه کردن در بیاورد. وظیفه بچه های دیگر این است تا از او بخواهند احساس بهتری داشته باشد. ابتدا آنها باید از کودک سوال بپرسند؛ چرا غمگینی؟ چطور می توانم به تو کمک کنم؟ و … . کودکی که پانتومیم بازی می کند، پاسخ سوال ها را می دهد و کودکان دیگر سعی می کنند برای داشتن احساس خوب به او راهکاریی ارایه کنند. به طور مثال، او را در آغوش بکشند یا به او بگویند متاسفم.

نکته آموزشی این بازی: همدردی. همدردی یکی از بهترین فضیلت های انسان ها است. کودک تا زمانی که احساس ناراحتی نداشته باشد، متوجه نمی شوند چگونه می توانند به دیگران احترام و مهربانی خود را عرضه کنند.

نکته آموزشی والدین: برای این بازی باید وسایل متنوعی همچون پلاستیک غذا، حیوانات پلاستیکی، جعبه کار پزشکی و … در اختیار داشته باشید. هر چه وسایل همدردی بیشتر در دست باشد، کودک با خلاقیت بیشتری به دوست خود کمک می کند تا ناراحتی اش را فراموش کند. به طور مثال، اگر باند داشته باشد، می تواند دست مثلا آسیب دیده خود را بانداژ کند.

 

3- بازی دور یا نزدیک
روش بازی: یکی از کودکان را به عنوان یابنده انتخاب کنید. او را به بیرون اتاق بفرستید تا بچه های دیگر چیزی را در اتاق مخفی کنند. از یابنده بخواهید وارد اتاق شود. از او بخواهید مثلا توپ قرمز مخفی شده را بیابد. هنگامی که او به محل اختفای توپ نزدیک شد، با ضربه های سریع روی میز بزنید ولی اگر از محل دور می شد، فاصله ضرب‌آهنگ ها را بیشتر و صدا را ضعیف تر کنید. این کار را باید تا زمانی انجام دهید تا یابنده توپ موردنظر را بیابد.

نکته آموزشی این بازی: همکاری. این بازی حس همکاری را میان کودکان تقویت می کند. آنها با این بازی می آموزند که چگونه با همکاری هم می توانند توپ قایم شده را بیابند و این همکاری چقدر لذت بخش و شاد است.

نکته آموزشی والدین: این کار را می توانید با نشان دادن سرما یا گرما هم انجام دهید. مثلا وقتی به محل نزدیک می شود، نشان دهید گرمتان شده است یا اگر دور شد، نشان دهید سردتان است.

 

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید....

همه باید از همان نوزادی تربیت را آغاز کنند . هیچ زمانی برای تربیت کودک زود نیست. سعید کنید از همان ابتدا روی کودک کار کنید زیرا این موجودات دوست داشتنی بسیار باهوش هستند و همه چیز را به خوبی درک و در ذهن خود میسپارند . لذا توصیه ما این است که به این امر بی توجه نباشید و برای آن وقت بگذارید.

اگر از فرزند خود ادب می خواهیم ، باید مودب باشیم و محیط خانواده و اجتماع را با استفاده از کلمات مودبانه ، درست ، زیبا و بامحبت و گل باران ) کنیم و گفتاری غیر از این برای کودک ناآشنا و غیر قابل تحمل و استفاده خواهد بود . اگر نظم می خواهیم ، باید اول خود منظم باشیم . درک اهمیت نظم و ضرورت تنظیم برنامه ، برای رسیدگی منظم و به موقع به احتیاجات نوزاد یا کودک و در موارد دیگر زندگی عادی ، باعث خواهد شد تا فرزندان نیز با والدین به محبت رفتار کنند . نداشتن شتاب و بداخلاقی ، از نتایج مفید تنظیم برنامه و نظم در خانه است .

اگر از فرزند خود پاکیزگی و مرتب بودن می خواهیم ، باید خود برازنده و زیبا باشیم . استحمام هر روز نوزاد ، دقت در آماده بودن لوازم شستشو ، پوشاک و غیره ، تنظیم درجه حرارت هوا و رفتار مهربان مادر ، استحمام را برای کودک دلپذیر میکند .
دقت در پاکیزگی ، مرتب و زیبا بودن ، انتخاب لباس خوشرنگ و قشنگ و نظافت اتاق کودک ، او را عادت خواهد داد که همیشه پاکیزه و مرتب باشد و از زیبایی ها لذت ببرد .

از همان نوزادی برای تربیت دست به کار شوید!

 

سنش برای تربیت کم است؟
هنگامی که کودک یک ساله برای آب نبات جیغ می کشد یا غذای خود را از داخل بشقاب بیرون پرت می کند، کمی برای والدین سخت است که بدانند چه رفتاری باید با او داشته باشند. در ضمن، شاید تصور شود هنوز سن کودک خیلی کم است و نمی توان او را تنبیه کرد.

اما این طور نیست. وقتی با زبان خوش نمی توان مسایلی را به کودک یاد داد شاید بهتر باشد به کودک خوب و بد را توضیح دهید. والدین اغلب تربیت را با تنبیه اشتباه می گیرند اما اصل تربیت بر آموزش استوار است. در مورد تربیت کودک یک ساله، والدین باید محدودیت ها را به او آموزش دهند. با همین استراتژی های ساده می توانید کودک را به سمت داشتن رفتار صحیح و پسندیده هدایت کنید.

 

سرگرمی های مختلف را امتحان کنید
هنگامی که عصبانی می شوید و می خواهید سر کودک خود برای کار اشتباهی که مرتکب شده است، داد بزنید، خود را کنترل کنید زیرا این کار باعث لجبازی و ناراحتی بیشتر کودک می شود.

در عوض، سریع و با آرامش او را به انجام کار مورد علاقه اش تشویق کنید. به طور مثال، اگر کودک دوست دارد از دسته های مبل بالا برود، به جای داد زدن، او را روی زمین بگذارید و با اسباب بازی با هم بازی کنید یا برایش کتاب بخوانید. این کار نه تنها مانع از انجام کارهای اشتباه کودک می شود، بلکه به او می فهماند برخی کارها را نباید انجام داد.

 

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید....

کودک دو ساله بسیار کنجکاو ، بازیگوش و دوست داشتنی است ! در عین حال کودک های دوساله بدلیل اینکه کار درست را از نادرست تشخیص نمیدهند کارهای خطرناکی هم انجام میدهند .برخی مواقع جیغ میزنند،  هم سن و سالهای خود را میزنند ،  وسایلی که دستشان هست را پرتاب میکنند و … تربیت کودک دو ساله قدری دشوار به نظر می‌رسد چرا که دو سالگی یکی از مقاطع حساس برای تربیت است. کودکان دو ساله اغب قابل پیش بینی نیستند و گاهی رفتارهایی از خود نشان می‌دهند که والدین را مستاصل می‌کنند. آنان گاهی با رفتارهای مودبانه و شیرین زبانی نشان می‌هند که انگار از سنشان بیشتر می‌فهمند. در سن دو سالگی کودک از قالب نوزادی خارج شده و در قالب یک انسان کوچک کامل به لحاظ افکار، عقاید و خواسته‌هایش قرار می‌گیرد و همین باعث می‌شود که رفتار با کودک دو ساله و تربیت آن برای والدین دشوار به نظر بیاید.

در زیر به چند نکته مهم در مورد تربیت کودک دو ساله و رشد این گروه سنی اشاره می‌کنیم:
1- تجربه اندوزی

بچه‌ها در این سن دوست دارند بدانند هر چیز در دنیا چگونه کار می‌کند. از آنجا که در این سن هر چیزی و هر اتفاقی می‌تواند برای آنان جنبه آموزنده داشته باشد لازم نیست برای آموزش و تربیت کودک دو ساله خود نگران آموزش‌های رسمی آنان در مهد کودک باشید. جمع کردن برگ‌های خشک پاییزی، بزرگ شدن دانه عدسی که در یک گلدان کوچک کاشته‌اید یا حتی حرکت ماهی‌های قرمز در تنگی کوچک، بهترین کارگاه کسب تجربه و مهارت‌های زندگی برای آنان است.

2- کنار آمدن با والدین

گاهی کودک دو ساله یکی از والدین را به دیگری ترجیح می‌دهد. این رفتار یک مرحله از رشد طبیعی کودک برای شناخت و استقلال خودش است و بهترین رویکردی که می‌توان برگزید این است که وقتی هر دو والد حضور دارند والد ترجیح داده شده نقش فعال‌تر به خود بگیرد و والد دیگر به هر ترتیبی که بتواند به والد منتخب کمک کند. از طرف دیگر خوب است که کودک را به طور منظم با والد دیگر تنها گذاشت.

 

3- شکل‌گیری شخصیت

آنها در سنی هستند که مهارت‌های کلامیشان افزایش پیدا کرده و شروع به ابراز علایق و حتی اولویت‌های خود می‌کنند. بچه‌ها از بیست ماهگی به بعد به مهارت‌های فیزیکی قابل توجهی نیز دست پیدا می‌کنند، کودکی که تا چند ماه پیش کتاب آشپزی شما را در دست می‌گرفت و با دست عکس غذاهای مورد علاقه‌اش را به شما نشان می‌داد حالا دیگر ممکن است بخواهد در درست کردن آن و یا تزیین سالاد الویه به شما کمک کند. آنها سعی می‌کنند به استقلال رفتاری دست پیدا کرده و بخواهند بر اساس تصمیماتی که گرفته اند، عمل کنند. کم و بیش می‌گویند چه دوست دارند بخورند و چه دوست ندارند و سلیقه غذایی خود را اعمال می‌کنند.

 

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید....

 

یک مثال :اگر شما کتاب را بیش از اندازه به چشمانتان نزدیک کنید، فقط ماهیچه های چشمتان را خسته کرده اید و اصلاً قادر به خواندن نخواهید بود. لازم است بین والدین و فرزند هم فاصله یی وجود داشته باشد تا بتوانند رشد کرده و عاقل ترین باشند.

1- هدیه را اول به دختر بدهید.

2- با طفل خود بازی کودکانه بکنید.

3- اطفال را بخاطر گریه هاشان نزنید .

4- فرزندان خود را ببوسید. پس همانا برای هر بوسیدن درجه ای در بهشت است.

5- با سلام کردن به فرزندتان به او شخصیت دهید.

6- کودک را در کارهای کودکانه خود تمسخر نکنید. کارهایش را احمقانه نخوانید.

7- فرزند را زیاد امر و نهی نکنید تا جرات پیدا کند و در بزرگسالی نافرمان شود.

8- به فرزندان خود شخصیت دهید.

9- به وعده خود وفا کنید.

10- برای تربیت جنسی کودکان، پدر و مادر باید نخست به فرزندان بیاموزند که سرزده وارد اتاق نشوند و اجازه بگیرند. در این راستا مادران دقت کنند هنگام نظافت بچه ها و نوزادان، کودکی دیگر بخصوص همجنس نظاره گر نباشد. از زمان خردسالی با اندام تناسلی و ران ها و سینه های طفل بازی نکنید.

نباید فرزندان را در محیط های خلوت، تنها با دیگری خصوصا خواهر و برادر آزاد گذاشت.

دختر 6 ساله را مرد نامحرم بر دامن ننشاند و نبوسد.

نباید اندام دختر بچه ها در برابر دیگران عریان باشد.

در کودکان عشق و علاقه به نماز را ایجاد کنیم.

در سنین بالاتر از بلوغ و نشانه هایش دختر و پسر را آگاه کنیم.

این مطلب مهم هم بخوانید: آموزش مسائل بلوغ جنسی به نوجوانان

11- لوس کردن، کودکان را موجوداتی ضعیف و بی اراده بار می آورد.

12- کودک را تحقیر نکنید.

13- برای کودکان خود دعا کنید.

14- تذکرات را با ملایمات بیان کنید تا سدی بین والدین و فرزندان نشود.

15- اگر کودک در خانه مورد احترام باشد، کمتر از اوامر پدر و مادر سرپیچی می کند. احترام به کودک و حسن معاشرت پدر و مادر با وی یکی از اساسی ترین عوامل ایجاد شخصیت در کودک است.

16- مربی خوب کسی است که خواسته های کودک را از راه های صحیح و با روش درست تعدیل کند.

17- ایمان را در کودکتان تقویت کنید.

امام صادق علیه السلام می فرماید: احادیث اسلامی را به فرزندان خود هر چه زودتر بیاموزید، قبل از آنکه مخالفین بر شما سبقت گیرند و دل های کوکان شما را با سخنان نادرست خویش اشغال نمایند.

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: وای بر فرزندان آخرالزمان از روش ناپسند پدرانشان، پدران مسلمانی که هیچ یک از فرائض دینی را به فرزندان نمی آموزند. به ناچیزی از امور مادی درباره آنها قانع اند. من از این مردم بری و بیزارم.

18- از مچ گیری و رفتار سرورانه با کودکان بپرهیزید.

19- فرزند را راستگو تربیت کنید. در خانه طوری رفتار کنید که اطفال به راستگویی عادت کنند.

20- کودک را نترسانید زیرا ترس شخصیت کودک را از بین می برد و دچار اختلال روانی می کند.

21- نوازش یکی از غذاهای روانی کودک است باید به اندازه کافی از آن تغذیه شود.

22- زشتی گناه و تنفر مردم از گناهکار را به کودک بفهمانید.

23- بستر بچه ها از 6 سالگی از هم جدا باشد.

24- تذکرات وقتی اثر دارند که والدین خود مجری و عامل آنها باشند. توجه داشته باشید فرزندان آنگونه که ما می خواهیم نمی شوند بلکه آن طوری که ما هستیم می شوند.

25- بین نظم در خانه و بیرون فرق قائل شوید و اجازه دهید در خانه آزادانه بازی کنند.

26- رفتارهای غیر منتظرانه کودکان را تا حدودی تحمل کنید.

حضرت علی علیه السلام می فرماید: زیاده روی در ملامت و سرزنش، آتش لجاجت را شعله ور می کند.

27- در تذکر دیگران را به رخ او نکشید و کسی را با او مقایسه نکنید.

28- از طریق داستان سرایی بسیاری از مفاهیم خوب را به کودک القا کنید.

29- شیطنت کودک در خردسالی نشان دهنده زیادی عقل او در بزرگسالی است آن را سرکوب نکنید.

30- کودکان خود را تشویق به ورزش نمایید.

 

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید....